- ostateczny sposób
- окончательный способ
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
ostateczny sposób
Смотреть что такое "ostateczny sposób" в других словарях:
ostateczny — 1. «taki, na którym kończy się jakiś cykl, szereg, jakaś seria itp.; niemożliwy do zmiany, ostatni, definitywny» Ostateczna walka, decyzja, ostateczne zwycięstwo. Ostateczny argument, egzamin, krok, sposób, środek, wynik. Ostateczna redakcja… … Słownik języka polskiego
raz — 1. Coś jest w sam raz (dla kogoś, dla czegoś) «coś jest dokładnie takie, jak trzeba, odpowiednie dla kogoś lub do jakichś celów; akurat»: Tonik jest w sam raz. Przyjemnie odświeża, nie lepi się ani nie pozostawia suchej skóry. TSt 3/2000. (...)… … Słownik frazeologiczny
deska — ż III, CMs. deskasce; lm D. deskasek 1. «płat drewna użytkowego powstały przez szereg równoległych przepiłowań pnia wzdłuż osi podłużnej» Deski dębowe, sosnowe. Deski heblowane, surowe. Deski podłogowe. Deska do prasowania. Przepierzenie, ściana … Słownik języka polskiego
ostatecznie — 1. «w sposób ostateczny, do samego końca, całkowicie, definitywnie» Rozeszli się ostatecznie. Załatwić sprawę ostatecznie. Rozmówić się ostatecznie. Ostatecznie wyczerpany człowiek. 2. «w ostatecznym razie, w końcu, wreszcie, nareszcie, w… … Słownik języka polskiego
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
rozstrzygać — ndk I, rozstrzygaćam, rozstrzygaćasz, rozstrzygaćają, rozstrzygaćaj, rozstrzygaćał, rozstrzygaćany rozstrzygnąć dk Va, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćniesz, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęła, rozstrzygaćnięty, rozstrzygaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
szlif — m IV, D. u, Ms. szliffie; lm M. y «sposób wygładzania, szlifowania drogich kamieni; określony kształt nadawany kamieniom szlachetnym przez szlifowanie; połysk wydobyty z kamienia szlachetnego dzięki szlifowaniu» Szlif wypukły, płaski. Szmaragd,… … Słownik języka polskiego
uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… … Słownik języka polskiego
zawsze — 1. «przez cały czas, który się ogarnia myślą; wciąż, stale, nieustannie» Był zawsze pełen życia. Zawsze szanował cudze poglądy. Mógł zawsze na niego liczyć. Spotkamy się tam, gdzie zawsze. Jadł to co zawsze. Los nie zawsze im sprzyjał. 2.… … Słownik języka polskiego
generalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} ogólnie, całościowo, w sposób gruntowny, ostateczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpowiedzieć generalnie na wszystkie zarzuty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kategoryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niepozwalający na wnoszenie zastrzeżeń, sprzeciwu, przedstawiony w sposób zdecydowany; stanowczy, bezapelacyjny, ostateczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kategoryczny sprzeciw, rozkaz. Kategoryczna odmowa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
